पांयजणां’: काव्यशास्त्रीय चिकित्सा

सुशांत नायक

सारगर्भीत उतरां : बाकीबाब, काव्यानुभुती, पांयजणां, काव्यशास्त्रीय चिकित्सा

बाकीबाब बोरकार, मराठी आनी कोंकणी साहित्याच्या मळा वयलो एक सिद्धहस्त लेखक. कोंकणी मळार ताची महती कविवर्य म्हूण आसली तरी ह्या प्रकारा वांगडाच हेर साहित्यप्रकार लेगीत तितल्याच समर्थपणान केळयल्यात. बाकिबाबाची कविता भोवआयामी. वेगवेगळ्या आशयांतल्यान गुंथून हाडिल्ली ताची कविता म्हणल्यार कोंकणी काव्याचें सौंदर्यस्थान. बाकीबाब आपले कवितेचो विचार वस्तुनिश्ठ भुमिकेंतल्यान करता. विशया कडेन आत्मनिश्ठ रावून केल्लो भावनांचो आविश्कार ताचे कवितेचें खाशेलपण. चित्रमय भास, प्रतिमांची अनुभुती आनी भावनांची वलसाण हे घटक ताचे कवितेच्या आस्वादकाक परमोच्च कोटीचो अणभव दितात. हींच तत्वां ताच्या दोनूय काव्यसंग्रहांतल्यान नदरेक भरतात. पूण तो कवीवर्य म्हूण कोंकणी मनशाच्या उगडासांत उरल्यात तो ‘पांयजणां’च्या रुपान. ह्या प्रपत्रा वरवीं ताचे ‘पांजयणां’ कवितेचो काव्यशास्त्रीय नदरेंतल्यान एक चिकित्सक अभ्यास केला. भावगितांतल्यान आकाराक आयिल्लो विरहाचो तळमळो स्पश्ट करपी ही कविता कोंकणी मनशाच्या मना काळजांत घर करून रावल्या ती खंयच्या तत्वांक धरून हाचो सोद घेवपाचो ह्या प्रपत्राचो मुखेल हेतू. काव्य जशें होल्मता तशीं तातूंतलीं तत्वां आनी तंत्रां उसवत वतात. पांयजणांचो उल्लेख आयलो म्हणटकच बाकीबाबाचे काव्य प्रतिभेची भव्यताय आपसूक जाणवता. हे कवितेंत वापरिल्ले काव्याळंकार, काव्यसुत्रां आनी काव्यगूण ठळकपणान जाणवतात. कविता प्रतिकां, प्रतिमांनी जडावल्या. हींच तत्वां ह्या प्रपत्रांतल्यान उस्तुवपाचो यत्न केला.