“एक सृजनशीील लेखक जावन साहित्य रचताना भाशेची नितळाय आनी पवित्रताय बऱ्यान सांबाळचें प्रेतन हांवें केलां. त्या मारिफात मटवी काणी, समाजेक बरो संदेश दिंवचें एक माध्यम जावन हांवें वापारलां” अशें म्हणालो कोंकणेचो नामणेचो लेखक आनी पत्रकार डोलफी एफ. लोबो. जुलाय ३०वेर कोडियालबैकल बिस्पाच्या निवासांत चल्लेल्या ‘कथासंधी’ काऱ्यावेळीं आपली मटवी काणी ‘माय कित्या रडता’ सादर कर्न तो उलयतालो.
‘कशेंय तरी काणी आकेर करिजे म्हण जर काण्येक एक अंत्य दिल्यार काणी सलवता. बरो लेखक काण्येक एक अंत्य दिना, बगार काणिंच आपलें अंत्य त्या लेखकाथावन कर्न घेता. मटव्ये काण्येंत एक बरो संदेश आटापून आसचेंय भोव गर्जेचें’ म्हणालो तो मटव्या काणियां विशीं उलवन. आपली काणी सादर केल्या उपरांत जम्ल्ल्या अभिमानिंच्या सवलांक ताणें जापी दिवन, वाचप्याक आतुराय उबजंवची काण्येची सुर्वात, काण्येची घुंवडी, आकर्शक माताळो- हे घटक मटव्ये काण्येक भोव चड गर्जेचे घटक म्हण स्पश्ट केलें.
काऱ्याच्ये सुर्वेर साहित्य अकाडेमी, डेल्ली, हाच्या कोंकणी भाषा सलहा समितिचो सांदो, पत्क्अकर्त एच्चेम, पेर्नाल हाणें लेखक डोलफी कास्सियाची ओळोक कर्न दिली. ह्याच वेळार ताणें साहित्य अकाडेमिच्या कथासंधी, ग्राम लोक, थ्रू मै विंडो, कवी संधी, मीट द आथर, नारी चेथाना असल्या विवीध येवजणेंचो विवर दिलो, कोंकणी लोकान प्रत्येक जावन साहिती आनी लेखकांनी साहित्य अकाडेमिच्या ह्या येवजणेंचो संपूर्ण उपेग करिजे म्हण उलो दिलो.
लेखका संगीं संवादांत हेच. आर. आळवा, फेल्सी लोबो देरेबयल, चारली सोज, येय्याडी, डेवीड डी’सोजा, वामंजूर, चारली कुलशेकर, विन्सी पिंटो आंजेलोर, स्टेनी बेळा हाणीं वांटो घेतलो.
‘राकणो’ हप्त्याळ्याचो संपादक फादर रूपेश माडता हाणें चर्चेचें संचालन केलें आनी काऱ्याच्ये आकेरीक सर्वांचो उपकार बावुडलो.
