“सत्यमेव जयते ”हें ब्रीद वाक्य सगळ्यांचे संवकाळीचें जावन आसा .पूण सत्याचोच विजय जातलो हें गृहीत धरप हाची टक्केवारी सामकी कमी आसा. ह्या संवसारांत केन्ना कितें जायत हें सांगूक जायना . कोण कोणाचो अपमान करत हाची शास्वती ना . ऋतू बदलता तसो मनीस बदलत रावता . ताका भीड मुरवत म्हणता ती आतां उरूंक ना . कितें उलयता तें आयकून घेनास्तना मनीस मनशाक उतराक धरता .आपूण चुकीचें वागता हें खबर आसून लेगीत वादाक हात घालता . मागीर प्रकरण खंयचें खंय पावयता हांतूतल्यान मानसिक छळ ,शारीरिक ,लैंगिक हाचो आस्पाव आसा. शाब्दिक बाचाबाची जावप हाणें मनश्याच्या मनाचेर खूब वायट परिणाम जाता . तेन्ना मनीस रागाच्या भरात पुलिसाकडेन धांव घेता . मनासारकें कांयच जायना म्हूण सादें प्रकरण पसून व्हडार पावयता .
एकाद्री गजाल करनाका म्हणली आसतना ती बळया करून दाखोवप , शिक्षित आसतना अशिक्षितावरी वागप . एक सेवानिवृत्त शिक्षक लेगीत आडन्यायान चलपाक फाटीफुडें सरना विद्यादान केल्लो मनीस लेगीत आपल्या चल्याक उजू वाट दाखोवपाची सोडून ताका आडवाटेन वचपाखातीर स्फुर्त दिता . शिकून सवरून लेगीत जनावराच्या पाश्ट वागूंक लागता . ह्या संवसारांत मनीस एक असो एक प्राणी जाका सगळ्यो सुविधा जल्मासावन ताचे भोंवतणी गोंफ विणील्लेवरी विणून दवरिल्लो आसता . पूण गोंफ वेवस्थित कसो विणपाचो हें जणएकल्यान थारावपाचें आसता. जणएकल्याच्या भोंवतणी संस्काराचें एक विशिश्ट आवरण घाल्लें आसता तें ताका जल्मासावन पोसवण दिता . आवय – बापायन जर बरे संस्कार रुजयले जाल्यार ताचें फळ बरें मेळटा . पूण कायवेळां आपणें संस्काराक एक विशिश्ट आयाम दिवपाक जाता . सृजनात्मक आकार दिवपाचें काम स्वता आपूण लेगीत करूंक शकता.
ह्या धकाधकीच्या जिवीतान मनीस आपल्या सुवार्थाखातीर आपल्या फायद्या खातीर मुखावयल्या व्यक्तीक वायट उतरांनी पाचारता . हाताबोटार मेजपी अशे शेजारी मेळटात जें तुमचें हित सांबाळटात.वायट प्रसंगार् आदरस्तंभ कशे उबे रावतात . आपल्या नातेवायकापरस वयल्या दर्जाचो मान दितात. चडावत लोक दुसऱ्या घराचेर कुत्री चडोवपी दिश्टी पडटात . तेन्ना तांकां शिक्षण लागना. अमकी पदवी लागना , उच्च शिक्षित आसून लेगीत दुसऱ्याल्या कंपावडाभायर विधी करपाक हाडटात .अश्या लोकांक किदें म्हूण विचारपाचें ! आपलें वाठार नितळ दवरून हेरांच्या जाग्याची वाट लावप . मान अपमानाचें हें चित्र पितारपाचें काम सकाळसांवन सांजमेरेन सर्रास चालू आसता . जिवीत सरळ आणि सोपें वता आसतना मदींच गतिरोधकाचें काम मनीसूच करता . जेन्ना सुवार्थ आड येता.तेन्ना मनीस मनीसपण विसरून जनावरा भाशेन वागूंक लागता. एका तेंपार जिवाभावाचे इश्ट लेगीत दुस्मान जातात . प्रकरण कांयवेळा खूनामेरेन लेगीत पावता .एक म्हण आसा . आपलें घर कांचेचें आसतना दुसऱ्याल्या घराचेर फातोर मारचो न्हंय. पूण भियेनास्तना तें काम लेगीत करता . आपली लज जाल्यार लेगीत जाता . पूण दुसऱ्यांक त्रास दिवन कांयजणांक रातची न्हिद बेसबरी पडटा. “ कोणाल्या बापायचो जागो आसा तो हांव पळोवन घेतां ” अशीं सुबेजपणाचीं उतरां सहजतायेन तांच्या तोंडातल्यान भायर सरतात. कागाळ नोंद पुलिस स्टेशनाचेर वचून केली जाल्यार पयल्या पयलीं गुन्यांवकार आपूण पुलिस स्टेशनाचेर वचून जणूकाय गुन्यांवकार आपूण न्हीं हें भासोवपाचो यत्न करता . व्हडल्या आवाजान उलोवन असत्याचेर पड्डो घालपाचो यत्न करता . कित्याक कोण जाणा पुलिस गुन्यांवकाराक अशी संद कित्याक दिता ? अशे तरेन सत्यान चलपी मनशाचो विस्वास मातयेभरवण करता . सत्याचो आदार घेवन चलपी मनशाची मानसिकताय बदलता . जर आपल्या उतरांक आनी सत्यान चलील्ल्यांक जर अपमानाची वागणूक मेळटा आनी गुन्यांवकार जर मेकळेंपणान भोंवता . पुलिस जर गुन्यांवकाराक दोशी थारावंक शकना. आनी ताका कसलोच दंड फारीक करपाक लायना . अशेवेळार साव मनशाची मानसिकताय बदलता आनी तो मागीर आपली चाल चलता हें प्रकरण व्हडार पडून मागीर दुस्माकायेचें रूप धारण करता . आनी एकमेकांक पळोवन आपल्या तकलेची शीर ताणून घेतात.
मानसिक छळ ही अमक्याच वयोगटात वा अमक्याच जाग्यार जाता अशी ना. शिक्षणिक , समाजिक ,वेवसाय , खेळामळार, गरीब – गिरेस्त हाचेरूय जाता . शाळेत वचपी भुरग्यासावन ते जाणटे पिरायेच्या मनशामेरेन शिक्षणिक मळार तर पावलां कणकणी छळणूक जायत आसता . जण एकलो भुरगो आपल्याक बरे मार्क मेळचे आनी आपल्याक जायती शिक्षणिक सुवात मेळची अशें दिसता आनी ताची धाकधूक आवय – बापायक चड आसता . आपल्या तांकी परस चड पयशे दिवन कोचिंग क्लासाक प्रवेश मेळयतात. आनी आपल्या भुरग्याची टक्केवारी वाडोवपाचो यत्न करतात .पूण भुरगो ताचे ताकदी भायर वचना आनी सरासरीप्रमाण साधारण मार्क पडटात .कांय कोचिंग क्लासान अशेंय दिसून येता , आवय -बापायलो समाजिक दर्जो पळोवन भुरग्याचेर बरी देखरेख दवरतात ताचेरूच लक्ष केंद्रित करतात . तांगॆल्या अभ्यासाचेर चड भर दितात . जर भुरगो चड हुशार आसत जाल्यार ताका आनीक स्फुर्त दितात . वर्गात ताकाच प्रश्न विचारप अशें केल्ल्यान सादारण शिकपी भुरग्याची छळणूक जाता . आनी ताचेभितर निर्शेवणी येता . एकेका मार्काक लागून विद्यार्थी मानसिक तणावा खाला वावूरता. शिक्षणीक मळार जावपी स्पर्धेक लागून जण एकल्याची पिळवणूक जाता
बायल जरी शिकली आनी सवरली तरी दादल्यांच्या वायट नदरेंतल्यान ती सुटली ना . कांयवेळा स्वता ती जाळ्यान सापडटा वा कांयवेळा तिजेर बळजबरी जाता . साध्या नोकरी सावन ते व्हड हुद्द्याचेर लेगीत तिचें शोशण जाता . असुरक्षितायेचो बावटो तिचे भोंवतणीं लागिल्लोच आसता . घर-संवसार आपली नोकरी सांबाळून ताठ मानेन जगपाचो ती यत्न करता . पूण वायट नजरो तिजी फाट सोडना . बायल मनीस केन्ना सुरक्षित जीण जगतली काय !!!. हो एक व्हडलो प्रश्न समाजात उप्रासता .
आताच्या काळांत अमक्याच वयोगटातल्या बायलांची छळणूक जाता अशी ना मनशाच्यो नदरो आतां बदल्ल्यात . सोशल मिडियान सगळ्यांक हुशार केलां . आनी बायलमनशेकडेन पळोवपाची नदर आनीकूय बुरशी जाल्या. मनीस आपलो योग्य संधीचो फायदो घेवन तिचेकडेन इश्टागत करूंक सोदता आनी तिचेकडेन संवाद सादून तिका आपलेवटेन ओडपाचो यत्न करता.प्रत्येक कामाक हांगां सुवार्थ दोळयामुखार येता .
शाब्दिक छळणूक ही सगळ्या मळार प्रखरपणान जाणवून येता. मनशाच्या भाशेचेर चाळोवप , शारीरिक व्यंगाचेर नांवा दवरप काळो , मोटवो , तिरसो – वरसो आणि घांटी म्हूण चळोवप हे प्रकार चाटे पावलाक दिसून येतात . आपल्यापरस कमी दर्जाच्या कामाक आशिल्ल्या लोकांक ही छळणूक प्रामुख्यान जाणवता. आनी प्रत्यक्षान पळोवपाक लेगीत मेळटा . शिक्षितूच अशें न्हंय , अशिक्षित लोक लेगीत असल्या प्रकाराक बळी पडटात . प्रत्येक जाण आपल्या पदाचो फायदो घेवन आपल्या सकयल काम करतल्याक अपमानास्पदक वागणूक दिता.
कांयकडेन नोकरी करतल्यांक वय लेगीत एक व्हडलो प्रश्न जावंक शकता काम करतना जर कामाचो वेग कमी जालो जाल्यार तिका “आजी ” वा “आजो ” ह्या नांवांनीं उलो मारतात . कांयकडेन अपवाद जावंक शकता . जर एकाद्री वयस्कर व्यक्ती तरणाट्याभशेन काम करूंक लागली जाल्यार ताका मानाचो दर्जो मेळपाक शकता. जातीवयल्यान नोकरांक अपमानास्पदक वागणूक मेळटा तोंडार कांयच म्हणनात पूण हावभावावयल्यान ताका तिडायिल्लें कळटा जातीय वाद हो सरसकट चालूच आसता.
बेकायदेशीर कांमां करून लेगीत तोंड व्हड करून उलोवपी लोकांची संख्या ह्या संवसाराक कमी ना . कोर्टाचो निकाल कसोय लागूं आनी ताका कितलोय वेळ लागूं . तांकां कोर्टान वचप म्हणल्यार एक मानाची सुवात कशी दिसता . बेकायदेशीर कामांक आतां ओतो आयला सत्याची तोंडां बंद करपाची प्रथा हालीसरां चालीक लागल्या . मनातल्यान त्या व्यक्तीक खबर आसता , आपूण चूकीचो मार्ग आपणयता म्हूण . पूण आडवाटेन वचून दुसऱ्यांक सतावपाचें तांकां खूब आवडटा . जळामळां भोंवन फटीचे पुरावे हाडून सरकारी अधिकाऱ्याची लेगीत दिशाभूल करपाची चाल सर्रास चालू आसता.
खून – मारामारी , अपमान चोरी हीं प्रकरणां हालींसरा खूब वाडल्यात . आमचीं सरकारी यंत्रणां हातूंत असलीं प्रकरणां हाताळपाक अपेशी थारतात . खूनी कोण हें खबर आसून लेगीत ताका बेगीन ख्यास्त मेळना . वर्सांनीं वर्सां वतात न्याय मेळोवपाक . आपलो मनीस गेलो ह्या पश्चातापान आपली जीण सारता , आनी खूनी कांयवेळा निर्दोश सुटता .
